Naar het park (8-03-2009)

Na het ontbijt naar de dierentuin. En wat voor een rit wordt het dit keer weer.
Eerst maar weer beginnen met het schietgebedje. Want de reis gaat weer gepaard met vele bochten, afdalingen en afgronden. Maar de omgeving is prachtig door verschillende dorpen.
Zo zie je ook echt de armoede en de rijkdom, maar de natuur is geweldig. Elke keer als we een dorp binnenkomen staat er politie bewapend. Hier worden auto’s gecontroleerd op drugs en andere dingen die niet mogen. We denken allebei hetzelfde, we hebben geen paspoort bij ons en het document van Juan hebben we ook op de finca gelaten. Nu maar hopen dat ze ons niet aanhouden. Na een rit van ongeveer 1.45 uur komen we aan. Het is prachtig weer de zon schijnt en het is erg warm. Juan heeft even in de auto geslapen. Aan de ingang van het park staat een verklede koe en paard. En wie durft niet op de foto met die 2, onze zoon Juan.
Dan maar door het park wandelen. Aan de ingang staat ook een paard en wagen maar wij besluiten toch om een stuk te gaan lopen. Op een gegeven moment komt er een man met een kind op de schouders aanlopen. En wie is er opeens moe, ja Juan natuurlijk. En hij is zielig maar Beppie zegt niet doen anders krijg ik een rieting. Moeilijk dilemma maar Beppie heeft gelijk. Op een gegeven moment komen we aan een plek met geiten en koeien. Je kan wat voer en melk voor de geitjes kopen om ze te voeren. Het eten geven is geen succes, dat durft hij toch niet echt. Wel de fles geven dat gaat goed. Hij houdt de hele tijd zijn neus dicht want hij vind het stinken net als mama. Maar vind je het gek je loopt tussen koeien en geiten.
Voordat we naar de 1e show gaan over koeien en geiten, eerst even een klein tussendoortje want Juan heeft honger. Hij heeft ook niet goed ontbeten. We eten empanadas met kip, hij vindt het heerlijk. Na de snack op naar de show.
We krijgen volgens ons wat informatie over koeien en wat vragen want we horen het publiek antwoorden maar we verstaan er geen bal van.
En onze zoon vind het ook niet erg interessant want die hangt wat tegen ons aan. Na de show op naar de lunch. Dan wat rondgelopen. Wij althans, Juan op de nek van pappa.
Na van de omgeving genoten te hebben komen we aan op een plek met varkens en biggetjes.
En “stinken” Juan en mama houden weer de neus dicht. Snel vluchtig naar de biggetjes kijken en op naar de show. De presentatoren halen constant iemand uit het publiek en improviseert daar een liedje op. Moet leuk zijn aan de reactie van het publiek te horen. Na de show weer een rondje lopen behalve Juan. Daarna komen we aan bij een grote hondenkennel.
Daar zien we een hondenshow, die is wel leuk. Nadat we de show gezien hebben, lopen we door een gedeelte waar je op de foto mag met verschillende hondenrassen. Behalve onze zoon want die wilt niet hij zeurt alleen, hij wilt paardrijden. Ja, dat wilt pappa ook wel. Na weer een stuk gelopen te hebben “ja” en weer genoten van de omgeving, komen we aan een grote paardenmanege met verschillende paardenrassen. Echt iets voor jou Diana. Nu even snel een paard uitzoeken waar Juan op kan. Eindelijk wat pony’s gevonden waar kinderen een rondje op mogen maken. Snel een kaartje kopen. Juan kruipt vol vertrouwen op de pony wordt goed vastgemaakt en krijgt een helm op. Toch maar niet want die past hem niet.
Tijdens dit ritueel zie je elke minuut z’n gezicht vertrekken. Hij is klaar voor vertrek. Nog geen 5 meter verder zet hij het op een schreeuwen en roept naar zijn moeder. En niet zo zuinig, hoe harder hij schreeuwt hoe harder mama moet lachen. Maar ook Beppie krijgt het niet over haar hart en haalt haar zoon snel van het paard. We kregen ook nog ons geld terug ondanks we herhaaldelijk zeiden dat dit niet hoefde. Was maar 4000 pesos ( € 1,25 ).
Dan maar naar de paardenshow. Die was echt heel mooi. En nu op naar huis want het is ook al 17.45uur. Juan valt in slaap. En het zal weldra ook erg donker zijn. En dan moeten we ook nog zeker 1.45 uur naar huis rijden over slingerende wegen, dalen en paden.
Elke keer als we een ander dorp inrijden krijgen we check point Charlie nu maar hopen dat ze ons niet aanhouden. In het vervolg toch maar onze paspoorten meenemen. Eindelijk op de finca aangekomen om 20.00uur zit de tent vol. De vriend (Helmer) van Stella, mama Moreno en theelepel vrouwtje. We dachten Juan direct in bed te doen maar hij wordt wakker.
Dan maar even iets eten. Soep eet hij niet, alleen wat aardappeltjes en een flink stuk kip.
Ik krijg onderhand veren want we hebben tijdens de lunch ook al een kip menu gehad.
Maar ja als Juan het lekker vindt eet hij tenminste iets. Na het eten met papa onder de douche en 5min dvd kijken Colombiaanse tijd. En dan naar bed.

Tot morgen
Groetjes,
X Trio Penotti.